სუსტზე ხელი არასოდეს აღმიმართავს, ჩემს გამო ცრემლი არავის დაუღვრია.
თქვენ წარმოიდგინეთ, დამოუკიდებლობა ცხადდება და არც ერთს, ვინც პოლიტიკას სათავეში უდგას, პოლიტიკური გამოცდილება არა აქვს. აი, მაგის ბრალი იყო.
რა დაემართა ომის შემდეგ ამ პატარა გერმანიას?
ნამდვილ ხელოვნებას აქვს უნარი აგვაფორიაქოს. ნამუშევრის შინაარსამდე დაყვანა და შემდეგ მისი ინტერპრეტირება ხელოვნებას ათვინიერებს...
ყურმოკრული ფრაზებისგან ფერადი ფანქრებით, უბრალოდ ვწერდი ტექსტებს და ახლა რომ დაიწყო პანდემია და ყველანი სახლში გამოვიკეტეთ დავალაგე ეს არქივი.
"25 თებერვალს მე ვიგრძენი, თუ როგორ შემოვიდა ტანში მჭრელი მახვილი, რომელიც მას აქეთ დღითი-დღე უფრო ღრმად მერჭობა".
1921 წლის 25 თებერვალს ქართული ჯარი საბჭოთა საოკუპაციო ძალებთან ბრძოლაში საბოლოოდ დამარცხდა. თბილისში წითელი არმია შემოვიდა.
ნეტავი იმ მახარობელს, შენი შობა ვინც ახარა, ვინც პირველმა ამ ამბისთვის, პირზე ვარდი მიაყარა.
არ არსებობენ უნივერსალური გმირები. გმირობას კონტექსტურობა და მომენტალურობა ახასიათებს.
ეს წიგნი, რა თქმა უნდა, ფეხბურთზეა, მაგრამ არა მხოლოდ.
❝იცოდე, რომ სურვილი, იყო სრულყოფილი, ალბათ სხვა სურვილის ფარული გამოხატვაა – ვინმეს უყვარდე, ან არ მოკვდე❞.
When creating art, there are those moments when things fall into place. When concept and form merge or overlap, and a specific certainty sets in, because one knows that now, things are right.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან