საბინაო ნევროზი - თინა, დაჩი

ჯერ ბიძასთან ვცხოვრობდი, თბილისში რო ჩამოვედი, მერე ბავშვი შეეძინათ და დეიდაჩემთან გადავედი. ბოლოს მეგობართან ერთად ძლივს ვიქირავე ბინა ვერცხლის ქუჩაზე. ბათუმელ გოგოებზე არ ვაქირავებთო, რამდენიმეგან გვითხრეს.

აბაზანა არ გვქონდა და მეზობელს სარეცხის დარეცხვის სანაცვლოდ, სახლს ვულაგებდით. როცა არაფერი გვქონდა, გვაჭმევდა ხოლმე, ჩვენ ნაგავს ვუყრიდით.

ძველი ბინების პრობლემა ისაა, რომ სულ გიწევს მტკიცება, რომ შენ არ გაგიფუჭებია ეს დამპალი გაყვანილობა. ან უამრავი, უსარგებლო ნივთია სახლში, დაგპირდებიან წავიღებთო და არაფერი. ძალიან მაშინებს, არ მიყვარს ნივთები.

მაგ ვერცხლის ქუჩაზე პატრული გამოგვიძახეს, ეგონათ ტრეფიკინგის მსხვერპლებს ვმალავდით. მერე უცხოელი მეგობრები გვყავდა სტუმრად და მეზობლებმა მეპატრონეს დაურეკეს, ბინა ტურისტებზე გააქირავესო.

თინა 28 წლის