1989 წლის 9 აპრილის შემდეგ საქართველოში დაიბადა და გაიზარდა რამდენიმე თაობა, რომელიც არ შესწრებია ცხრა აპრილის ღამის მოვლენებს, თუმცა ატარებს მეხსიერებას ტრაგედიის შესახებ.
ამბავი მსახიობზე, რომელიც ერთწლიანი პაუზის შემდეგ პირველად მივიდა თეატრში
ბოლნისის ცენტრში, მუზეუმის, მუნიციპალიტეტის შენობისა და მაღაზიების გვერდით, ჩარაზული ფანჯრებით და აჭედილი კარით. ფასადზე, ზემოთ დიდი წარწერაა - კინოთეატრი.
ხეჩო გაიზარდა და შემდეგ მიხვდა, რომ ხიდის ქვეშ ცხოვრება იყო მისი ოცნებაც და ამბის ბოლოც.
"მუდმივ შფოთვას იმაზე, რომ ქირიდან ქირამდე უნდა იმუშაო იმისთვის, რომ ქუჩაში არ დარჩე, ხშირად თან სდევს გაუცხოების განცდა, ცვლილებებზე დამოკიდებულება".
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
