ბარბარობა | ინდიგო N51
ბარბოლ
გაზაფხულზე ვიდრე ხეხილი ყლორტებს გამოიღებდა, მულახელი მოსახლიდან თითო კაცი ტყეში წავიდოდა, იქ ახალგაზრდა არყის ხეს ძირიანად ამოაგდებდა, სახლში წაიღებდა, დასჭრიდა, კონებად შეკრავდა და წმინდა ბარბარეს დღისთვის შეინახავდა.
სამი დღით ადრე კაცებს საღამოობით ბავშვებს და მამაკაცებს მიჰქონდათ ეს კონები ბარბალეს ეკლესიის ეზოში, იქ მათ ცეცხლს მოუკიდებდნენ და აცხობდნენ რიტუალურ პურებს, თვალების ტკივილით დაავადებულებისათვის ზედმეტად სამ ცალ პურს გამოაცხობდნენ და შესწირავდნენ. შემწირველი ქალი იყო. იგი ასე ლოცულობდა ხოლმე:
„დიდება მოგსვლოდეს ბარბალ ქვიშისას, მადლი გექნება, უშველე ჩვენი სახლის საქონელს და ადამიანს, მიეცი გულის სიხარული, თვალის სინათლე, ჩვენ სახლში მყოფ ადამიანის და საქონლის თვალის ტკივილი და სხეულის სენი ქვემოთ წყალს მიეცი, ზემოთ ქარსა, გაგვიმარჯვე შენი ლოცვა და ვედრ