გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
კახა კინწურაშვილი და მიშა ჩარკვიანი
ნაწყვეტი ასია ლაცისის წიგნიდან „წითელი მიხაკი“
ვაღიაროთ, რომ ის, რაც თქმულა, აღარ ღირს თქმად; რომ ყოველი წარმოთქმული სიტყვა მკვდარია და მხოლოდ იმ მომენტშია ვარგისი, როცა წარმოითქმის.
ჩვენ გვაერთიანებს შემოქმედებითი ენერგია, საერთო ისტორიული დრამატიზმი. ტემპერამენტი, სიგიჟე, ხელოვნებისადმი განსაკუთრებული დამოკიდებულება.
„სამი და“ ადამიანებს შორის სიახლოვის რღვევასა თუ შედუღაბებაზე ლაპარაკობს, მაგრამ ჩვენი დროის სისტემურ პრობლემებსაც გვიჩვენებს, რომლებიც პოლიტიკების დონეზე იშლება.
"თეატრის სფეროში რადიკალური ცვლილებები ერთ, ან თუნდაც რამდენიმე წელიწადში არ იწყება და არც მთავრდება".
ლეთემ თვალები აგვიხილა, ლიბრი მოგვწმინდა.
დაკარგული თეატრალური სივრცის ძიებაში „სპექტაკლის საზოგადოება“
სცენა ერთხანს ცარიელია. გარედან ისმის, როგორ კეტავენ კარებს, დარაბებს, როგორ მიდიან ეტლები...
კინოსგან განსხვავებით, რომელსაც მონტაჟით ლამის ყველაფერი ძალუძს, თეატრი ძნელად გუობს რომანის ადაპტაციას.
ბათუმის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალის დაარსებას გარკვეული მითქმა-მოთქმაც მოჰყვა
თანამედროვეობის ერთ-ერთი ყველაზე გამორჩეული, მასშტაბური და პარადოქსულად მოაზროვნე ხელოვანის ახალ საფესტივალო სპექტაკლს გარკვეული კონტექსტი აქვს.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა:
