ის, რაც იწყება გლოვის შემდეგ
ორწუთიანი სევდა შემომაწვა გულზე.
მე ვხსნი მის ოქროს შესაკრავებს ცივი ხელებით, ვხსნი აჩქარების გარეშე და სასწაულს ველი.
სინამდვილე ოთხომოცი წლის კაცსაც ისევე უფარავს წარსულს, როგორც რომ რვისას.
ფრანგი პოეტი, მთარგმნელი და რომანისტი, პასკალ პერო პაატა შამუგიას "შიზოგადოების" ფრანგული გამოცემის შესახებ
ის აგრძელებს ცხოვრებას და ლექსების წერას, მაგრამ თითქოს უკვე სიკვდილს უწყებს ლოდინს, რათა სიკვდილის შემდეგ მისი ლექსები ბოლო-ბოლო წესიერად შეამჩნიონ, დაინახონ და დააფასონ.
მას უყვარს ქაოსი და არავინ ცეკვავს მასსავით თავდავიწყებით განთიადის ერთოთახიანებში.
კულტურა ექიმს ელის, ნეტარი, მის ნაცვლად მოდის დღეს სანიტარი.
ოდესმე გიცდია ოპერის მოსმენა უცხო ენაზე ვამბობ მე. ყველა ოპერა უცხო ენაზეა ვამბობ მე.
დამდეგ სიკვდილს გილოცავ, საყვარელო, ცოტა, სულ ცოტაც და საჭეს ხელს გაუშვებ, ხელებგაშლილი დაეშვები ბავშვობის ველოთი.
ავტორი მხატვრულად იხელთებს და მკითხველისათვის შესაგრძნობს ხდის ადამიანის ყველაზე იდუმალთან და შეუცნობელთან ზიარებას ბუნებრივად, ყოველდღიურობაში, ურიტუალოდ.
დადგა ზამთარი შენს თვალებთან, როგორც ღამე ფანჯრის მინასთან
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
