გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
ვახტანგ ჯავახაძე კითხულობს "ელეგია: ყელსაბამი"
ყოველ დღე ერთ ჰაიკუს ვწერდით და ერთმანეთს ვუგზავნიდით. ზოგჯერ გამოდიოდა, ზოგჯერ - ისე რა.
წაქცეულს წაუქცეველი ისე ჩაუვლის, ზედ არ მიაფურთხებს. რა იცის, რომ გამრავლების კანონია
მე არ მინდა, რომ ჩემი შვილი სიტყვა სექსზე შუბლს იჭმუხნიდეს, არ მინდა, ფობიებით სავსე ქალი გახდეს.
მე მინდოდა, ეს პოემა მომეძღვნა შენთვის.
სარეველასავით ხშირი ვიყავი, სარეველასავით ჯიუტი და აბეზარი და ვგლეჯდი ბალახს - ჩემსავე თავს, ჩემსავე ხმას.
მე ვარ ხმა, და ერეკლეა ჩემი სახელი.
მინდა მთელი ღამე რომ ენთოს ცეცხლი დიდი და სიჩუმეში ამ ცეცხლის ხმები ისმოდეს მხოლოდ, როგორც ზღვის ხმა გვესმოდა ერთ დროს...
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: