თბილისის წისქვილ-კომბინატი
კახეთის გზატკეცილიდან ჩანს თხუთმეტ სართულიანი კორპუსის სიმაღლის მოგრძო, რკინა ბეტონის კედელი. მის უკან ორმოცდა თხუთმეტი ათას კვადრატულ მეტრზე ყოფილი წისქვილ-კომბინატის ტერიტორიაა, თავისი ნაგებობებით. ქალაქის შუა გულში დგას უზარმაზარი ქარხანა.
თბილისისათვის საჭირო ფქვილი კი ჩამოდის ჩრდილოეთ კავკასიიდან, მრავალ უხერხულობასთანაა დაკავშირებული ეს საქმე. ზოგჯერ დაფქვის ხარისხი არადამაკმაყოფილებელია. ზოგჯერ ფქვილის ტარა არ არის საკმაო.
წინა საუკუნის შუა წლებში ქალაქი გარშემორტყმული აღმოჩნდა ქარხნებით. შემდეგ თბილისი გაიშალა და ქალაქის ცენტრში დარჩენილმა საწარმოო ობიექტებმა თანდათან დაკარგეს ქალაქგეგმარებითი ღირებულება. საწარმოო შენობა ფუნქციადაკარგულ საქალაქო ელემენტად იქცა. ქრება არქიტექტურაც.
მთელი ყოფილი საბჭოთა კავშირი მოფენილია იდენტური ნაგებობებით. ისინიც დგას.
არის თუ არა მათი ადგილი დღეს ქალაქში?
შეუძლებელია აფეთქება. უზარმაზარი სტრუქტურა ნაწილ-ნაწილ თუ დაიშლება. ისიც, თუ დაშლიან. რკინა ბეტონის კოლონები, ფერმები, ამწქვეშა კოჭები ნორმალურ მდგომარეობაშია. შენობა წარმოადგენს პოტენციალს პერსპექტიული ინვესტიციიასთვის, ალბათ.
- არა გჯერა, ამხანაგო?
- რატომ არა მჯერა. მე ეხლა დაუჯერებელი აღარაფერი მგონია. ახლა რომ მითხრან, ხვალ დედაშენი მეორედ გშობავსო, ამასაც კი დავიჯერებ. რაც წინათ ყურითაც კი არ გამეგონა, ახლა თვალით ვნახე. მჯერა რომ წისქვილია, მაგრამ როგორია ამას ვერ მივმხვდარვარ.
