ბაღი ქალაქში

"მოგეხსენებათ, რომ ტფილისელის მდგომარეობა ზაფხულ უმეტ-ნაკლებოდ შეედრება იმ სამ ყრმათა მდგომარეობას, რომელნიც, ძველის აღთქმის მოწმობით, შთავარდნილ იყვნენ ანთებულ სახმილში", - წერდა გაზეთი "ივერია" 1886 წელს. ეტლებისგან ამტვერებულ გზებსა და მზის მწველი სხივებისგან დამდგარ ხვატში ერთადერთი შვება და წამალი თბილისელებისთვის იყო ბაღები, სადაც ქალაქელები იკრიბებოდნენ, საუბრობდნენ, ილხენდნენ და ვაჭრობდნენ კიდეც.

 „როცა სანიმუშო ქალაქებს აშენებენ, ქმნიან სანიმუშო ფუნქციებს ან სანიმუშო ხელოვნურ ანსამბლებს, ყველაფერი დანარჩენი ნაგვად, წარსულის უსარგებლო მემკვიდრეობად იქცევა. ავტოსტრადის გაყვანისას, სუპერმარკეტის ან სუპერქალაქის შენებისას, თქვენ ავტომატურად გარემოს (ყველაფერს, რაც ამ ნაგებობებს გარს აკრავს) უდაბნოდ გარდაქმნით“.

კორპუსების უდაბნოები ცარიელი სივრცეებია, უმოძრაო, გაქვავებული, ცხელი კედლებითა და შენობების წაგრძელებული ჩრდილებით. ქალაქი დიდი, ნაცრისფერი მოცულობაა, სადაც ყავისფერი მიწიდან ამოზრდილი სიმწვანე იწევს, რომ ბეტონის გარსი რამენაირად ამოარღვიოს. ქალაქს ზემოდან