გახსენით მობილურ აპლიკაციაში

ახალი დრო, იდეები, ადამიანები.
EN
ზაზა ბურჭულაძე
თეგები: #პროზა

ბოზური ნახარში

ზაზას პირადად სულ რამდენჯერმე შევხვდი. სამი მახსენდება განსაკუთრებით კარგად. პურპურში, მაშინ პირველად ვნახე სალომესთან ერთად, და კიდევ ორჯერ - ჩვენთან. მას მერე, როცა ჩემი აივნიდან პირდაპირ მდგარ კორპუსში მღვდლის ჩარაზულ ფანჯრებს ვუყურებ ხოლმე, ზაზას შეკითხვა მახსენდება: "გოგო, და რატომ გაუკეთა ეს გისოსები, ეშინია, ეშმაკი არ შეუფრინდეს?"

"ტურისტის საუზმის" შავ ყდაზე ოქროსფერი ბორჯღალი ბრდღვიალებს. ამ წიგნში ერთადერთი უმანკო არსებაა - 2 წლის ალისა ტიჰირო, რომელიც პლასტმასის ვედროში ბერლინის სკვერებში დაყრილ მკვდარ ჩიტებს აგროვებს. მთელი წიგნი ზმანებასავითაა - მისი გმირები, რომლებიც რეალური ადამიანების ნიღბებს ატარებენ, ზაზას ხილვებით შექმნილი მულაჟებია.

"ტურისტის საუზმე" - ესაა ჰიპერტექსტი, რომელსაც ეფექტური დასაწყისიც აქვს და შემზარავი დასასრულიც, მაგრამ იმდენი გასასვლელი აქვს პარალელურ რეალობებში, რომ არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს, კითხვას საიდან დაიწყებ, ნებისმიერ შემთხვევაში ერთი კარგი ფსიქოდელიური თრიფი გელოდება.

ეს სტატია მხოლოდ გამომწერებისთვისაა. შეიძინე შენთვის სასურველი პაკეტი

loader
შენი დახმარებით კიდევ უფრო მეტი მაღალი ხარისხის მასალის შექმნას შევძლებთ გამოწერა