იდეოლოგიური ოპტიმიზმის შესახებ
05.09.2017 | 5 წუთიანი საკითხავირამდენიმე თვის წინ, კლაუდია რანკინეს, ამერიკელი პოეტის, პოემაში „მოქალაქე“ წავაწყდი ასეთ ცნებას – ჯონჰენრიზმი.
ეს ტერმინი 1970-იან წლებში, ამერიკელმა ეპიდემიოლოგმა, შერმან ჯეიმსმა გამოიყენა. იგი იკვლევდა განსხვავებებს თეთრკანიანი და შავკანიანი ადამიანების დაავადებებს შორის.
ჯეიმსის ერთ-ერთმა ინტერვიუერმა, შავკანიანმა კაცმა, რომელიც ღარიბ ოჯახში დაიბადა და არასრული ზოგადი განათლება მიიღო, 40 წლის ასაკში მოახერხა, ოჯახის სარჩენად საკმარისი მიწა ჰქონოდა. მაგრამ ამ დროს უკვე პიპერტენზიით, ართრიტითა და კუჭის წყლულით იყო დასნეულებული.
ამ კაცს ჯონ ჰენრი მარტინი ერქვა – ამერიკული ფოლკლორის გმირის სახელი, რომელიც, თქმულების თანახმად, გაეჯიბრა ფოლადის საწრთობ ძრავს და თავისი ძალისხმევით დაჯაბნა კიდეც. დაჯაბნა და ქანცგამწყვეტი შრომის შედეგად მოკვდა.
სახელობითი დამთხვევის გამო, ჯეიმსმა ჯონჰენრიზმი უწოდა მდგომარეობას, რომელშიც აფროამერიკელები სოციალური და რასობრივი უთანასწორობით გამოწვეულ წარუმატებლობებს ქანცგამწყვეტი შრომით პასუხობდნენ.
ჯეიმსი
