კერძო მუზეუმი

როდესაც ვინმესთან პირველად შედიხარ სახლში, ოფისში ან სამუშაო სივრცეში - მეწაღის ფარდული იქნება, მაღაზია თუ კაფე, თვალში აუცილებლად გხვდება ფოტოგრაფია, რეპროდუქცია, ან ფერწერა კედელზე; ჟურნალიდან ამოჭრილი სურათი, რაიმე უფუნქციო, მხოლოდ მფლობელის ესთეტიკურ სიამოვნებასთან დაკავშირებული ნივთი ან - საერთოდ არაფერი. ცარიელი კედლებიცა და კედლებზე განაწილებული ნამუშევრების შინაარსი, ვიზუალური მხარე და ხარისხიც ხშირად უფრო მეტს ამბობს მასპინძელზე, ვიდრე - მასთან ხანგრძლივი საუბარი. გურამ წიბახაშვილის, 2000 წელს დაწყებული ფოტოსერია "კერძო მუზეუმი", ერთი შეხედვით, ინტერიერის ჩვეულებრივი ფოტოებია. თუმცა, თუ დავაკვირდებით, ფოტოებზე მათი მფლობელების სოციალურ, ეკონომიკურ, პოლიტიკურ, კულტურულ თუ პიროვნულ თავისებურებებსაც ამოვიკითხავთ. მერლინ მონრო და სტალინი - შიშველი ქალი და რელიგიური სურათ-ხატი ერთად, ერთ კედელზე, მფლობელის ფრაგმენტული სამყაროს გამთლიანების მცდელობაზე ლაპარაკობს.

საქართველოში არსებობს პატარა, პრობლემებით სავსე, მსოფლიო სახელოვნებო ბაზრისგან იზოლირებული, მა