მოედანი ქალაქის ცენტრში

ადრე, მე-19 საუკუნის დასასრულისკენ და ახალი საუკუნის დასაწყისში, გმირთა მოედნის ადგილას ბაღები ყოფილა. ბაღებში დუქნების სახელებად გაფანტული სიტყვები იყო: 

ფანტაზია

ედემი

რასსვეტი

ნე უეზჟაი გალუბჩიკ მოი.

ქალაქის კიდეზე, გასასვლელთან ამ სიტყვებით ხვდებოდნენ და აცილებდნენ ქალაქელები მგზავრებს. 

ქალაქი რომ წიგნი იყოს, ეს სიტყვები ყდაზე ეწერებოდა სათაურად.

ქალაქი რომ წიგნი იყოს, ვინ იქნებოდნენ ამ წიგნის მთავარი გმირები? 

გმი­რი: ან­ტი­კუ­რი (ბერძნ. ჰეროს) ძველ ბერ­ძ­ნულ რე­ლი­გი­ა­სა და მი­თო­ლო­გი­ა­ში ლე­გენ­და­რუ­ლი ბე­ლა­დე­ბი ან გო­ლი­ა­თე­ბი ნა­ხევ­რად ღვთა­ებ­რი­ვი ბუ­ნე­ბი­სა. წარ­მო­ედ­გი­ნათ რო­გორც შუ­ა­მავ­ლე­ბი ღმერ­თებ­სა და ადა­მი­ა­ნებს შო­რის. ადა­მი­ან­თა მფარ­ვე­ლე­ბი, ბერძნ. ქა­ლა­ქე­ბი­სა და სა­ხელ­მ­წი­ფო­ე­ბის და­მა­არ­სებ­ლე­ბი, კა­ნო­ნი­ე­რი წეს­რი­გის დამ­ფუძ­ნებ­ლე­ბი. გმი­რუ­ლი საქ­მე­ე­ბი­სათ­ვის ღმერ­თებ­მა მათ უკ­ვ­და­ვე­ბა მი­ა­ნი­ჭეს. ჰო­მე­რო­სის გმი­რე­ბი თით­ქ­მის ყვე­ლა გა­მო­ჩე