მწერთა მწერალი

ჩვენ, ვისაც თავი სამყაროს გვირგვინად მიგვაჩნია და ევოლუციური განვითარების კენწეროდან ამაყად ჩამოვყურებთ „მდაბიო“ ბიოლოგიურ ერთეულებს, წარმოდგენაც კი არ გვაქვს, რა ხდება პლანეტაზე. ასეც შეიძლება შეიკუმშოს ბერნარ ვერბერის მხატვრული ჩანაფიქრი „ჭიანჭველებში“.

მართალია, დღეს ანთროპომორფული პერსონაჟები არ უნდა გვიკვირდეს, ბოლოსდაბოლოს, ეზოპეს და კრილოვს სკოლებშიც ასწავლიან, მაგრამ „ჭიანჭველები“ ამ მიმართულებაშიც განსაკუთრებულ გამოხატვის ფორმას გვთავაზობს. იგავ-არაკებში ანდაც ზღაპრებში ცხოველები ან მწერები ერთგვარი აბსტრაჰირებისთვისაა, ადამიანის შინაგანი სამყარო უფრო ზუსტად რომ აღიწეროს. ვერბერის მხატვრული მეთოდი საპირისპიროა: მას სწორედ მწერების სამყარო აინტერესებს. და თუ ამ მწერებს ადამიანების ფუნქციები და გრძნობები აქვთ მინიჭებული, ეს ისევ და ისევ მათ უფრო ცხადად წარმოჩენას ემსახურება. თუმცა, ვერბერი პირველი არ ყოფილა. მას ჰყავს წინაპარი რიჩარდ ადამსის სახით, მის რომანში „უოთერშიპის დაბლობი“, კურდღლების ცხოვრებაა აღწერილი მსგავსი ხერხით.

ვერბერმა წლები შეალია ჭიანჭველების