პატიების შიში
05.09.2017ორშაბათი: კონფერენცია დილის 10 საათზე. საღამოს შეხვედრა სტუმარ არტისტთან. სამშაბათი: კამპანიის კონცეფციის გაცნობა ხუთი სხვადასხვა ორგანიზაციის საზოგადოებასთან ურთიერთობის მენეჯერთან. მერე ფოტოგადაღება. ოთხშაბათი: მეილები, ფოტოები, პოსტები, საღამოს შეხვედრა – მთელი კვირის მანძილზე რომ იგეგმებოდა. ხუთშაბათი: სტატია. პარასკევი: სამინისტრო.
დიდი ამბავი. ეს სამსახურია. დარჩენილ დროში კიდევ რამდენიმე შეხვედრაზე დასწრებას მოახერხებს ადამიანი. აქტივიზმია. საღამოს კიდევ ბევრი დროა დარჩენილი მეგობრებსა და სხვა თანამოაზრეებთან ერთად მილიონი ამბის დასაგეგმად. მეგობრებიცაა, ჰო. ასე ცხოვრობენ ადამიანები გარშემო. სამსახურით, მეგობრებით, საქმეებით.
ასე ცხოვრობ შენც. ერთი განსხვავებით: შენ ყველა ორშაბათს ბოდიშის მოხდით იწყებ.
შენ შვილები გყავს.
ყველაზე დიდ ბოდიშს მათი რაოდენობის გამო იხდი. ტყუპები არიან – შენი სურვილი არ ყოფილა მათი ორობა. შენი ნება რომ ყოფილიყო, მეორეს არ გააჩენდი. არც ერთს გააჩენდი, მაგრამ რას იფიქრებდი? ჰოდა, ორი უბედურება ერთბაშად დაგატყდა თავს: შვილი
