რაცია - ფატიმა ბიკოევა

ფატიმა ბიკოევა, ცხინვალი

დაოჯახებამდე საქართველოში არასდროს ვყოფილვარ, ჯავაში დავიბადე და გავიზარდე. მარტო გზად გამივლია, როცა ჩრდილო ოსეთში მივდიოდით ხოლმე საქართველოს სამხედრო გზით. მაშინ ტრანსკამი ჯერ არ იყო გახსნილი. ჩემი ქმარი ბორჯომის რაიონიდან, გუჯარეთის ხეობიდანაა. იქ ოსური სოფლები იყო, სადაც მხოლოდ ოსები ცხოვრობდნენ. მოგვიანებით გორში გადავედით, ჩემი ქმარი სამხედრო იყო. მაშინ ქართული არ ვიცოდი.

იმ დროს ჩემი შვილი უკვე საბავშვო ბაღში დადიოდა, ბავშვებთან ეზოში თამაშობდა, როცა ალაპარაკდა, აღმოჩნდა, რომ სამი ენა იცოდა – ოსური, რუსული და ქართული. შინ ოსურად ვლაპარაკობდით, საბავშვო ბაღში – რუსულად, ეზოში – ქართულად. მეზობლები სულ ქართველები გვყავდა.

ნელ-ნელა მეც ვსწავლობდი ქართულს. გორში საცხოვრებელი ადგილი მხოლოდ ერთხელ გამოვიცვალეთ. 1988 წელს, როცა ჩემი უმცროსი გოგონაც წავიდა ბაღში, მუშაობა დავიწყე ტექსტილის ფაბრიკაში. იმ დროს უკვე იგრძნობოდა დაძაბულობა. ჩემი ქმარი სამხედრო კომისარიატში მუშაობდა. თავიდან, ვერაფერს ვიტყვი,