ღვინის ჩინური ანბანი | ალექს ჩიღვინაძე

ისტორიულ წყაროებში ამას არ ახსენებენ, მაგრამ მგონია, რომ ქართველებმა ქრისტიანობა ღვინის გამო მივიღეთ. წარმოიდგინეთ, როგორ ცეკვავენ არმაზის გარშემო ჩვენი წინაპარი წარმართები, რომლებმაც მსოფლიოში პირველებმა დაიწყეს ღვინის დაყენება და მზე და მთვარე ახლა მასზე ამოსდით. თქვენ კი ეუბნებით: "გინდათ იმ ღმერთზე გელაპარაკოთ, ვისაც წყლის ღვინოდ გადაქცევა შეუძლია?" შეთავაზებას წარმართი ქართველის გული ვერ უძლებს. მერე გადის დრო და ღვინოსთან ურთიერთობები გვერევა. ისევე, როგორც სხვა ყველაფერი ამ ქვეყანაში. თუმცა ბოლოს სიტუაცია ნელ-ნელა ისევ სასიკეთოდ იცვლება. ყოველ შემთხვევაში, ღვინის მხრივ მაინც.

ღვინობისთვის ერთი წვიმიანი დღე იყო... ასე უნდა დავიწყო, სხვანაირად არ გამოვა, რადგან სწორედ ამ თვეში ვიყავი რთველში იაგო ბიტარიშვილთან, რომლის ღვინოსაც სახელი შორს გაუვარდა. „დაივიწყეთ წითელი, თეთრი და როზე – ახლა ფორთოხლისფერი ღვინის დროაო“ – დაწერეს ჟურნალ „ვოგში“ და, პირველ რიგში, იაგოს ქარვისფერი ღვინო მიუთითეს. „ფორბსში“ კი ადამ მორგენსტერნმა, რომელიც „ორგანული ღვინის ჟურნალის“ რედაქტორიც არი