სხვისი სამოთხე
11.05.2017 | 7 წუთიანი საკითხავიმას შემდეგ, რაც უცხოეთის გზები გაიხსნა, ხშირად ვმოგზაურობ. ვყოფილვარ შორეულ თუ მოსაზღვრე ქვეყნებში, თუმცა არასოდეს ჩავსულვარ ქვეყანაში, რომელსაც ისტორიული მეზობლებიდან ჩვენზე ყველაზე მეტი გავლენა მოუხდენია. და აი, წელს პირველად მოვხვდი ირანში, ვნახე თეირანი და ქაშანი.
თეირანი, როგორც ადგილობრივები ამბობენ, „ირანის გული, რომელსაც არასოდეს არ სძინავს“, მსოფლიოს ერთ-ერთი უდიდესი დედაქალაქია. ე.წ. დიდ თეირანში, რომელიც თეირანსა და გარეუბნებს მოიცავს, 16 მილიონი ადამიანი ცხოვრობს. თეირანში მანქანების სიმრავლე ისეთია, რომ ქუჩებში მუდმივი საცობებია. ქალებისათვის საზოგადოებრივ ტრანსპორტში სპეციალური პირობებია: არსებობს ქალების ტაქსები ქალი მძღოლებით, ავტობუსებში ქალებს მიეკუთვნებათ უკანა ნაწილი, მეტროს ყოველი მატარებლის ბოლოს კი მიმაგრებულია ორი ცალკე ვაგონი მხოლოდ მათთვის. ამბობენ, რომ ბოლო ხანებში ქალები ტრანსპორტის მამრობით ნაწილში ნელ-ნელა შეიჭრნენ, თუმცა კაცებს ქალების ნაწილში დღემდე არაფერი ესაქმებათ და კაც მგზავრს ქალი მძღოლი ტაქსიში არ ჩაისვამს. ასეთია ირანის თანამედროვე პატრ
