Tsibakha Game Club - გიგა წიბახაშვილი

კვირა დღეა. უფრო სწორად, საღამო, გვიანი საღამო. ფაბრიკის ეზოში ვცდილობ, გზა გავიკვლიო ხალხით სავსე სივრცეში. ეზოს მარცხენა მხარეს ვიტრინებიდან ხალხი მოჩანს. მაგიდებთან სხედან და თამაშობენ – ითვლიან, მაგიდებზე დაფენილ ფერად სათამაშო დაფებს ჩაფიქრებულები დაჰყურებენ. ვიტრინას თავზე „Tsibakha Game Club“ აწერია.

„5 წლის წინ დავიწყეთ თამაში მეგობრებთან ერთად. არადა, მანამდე ჩვენც ყველასავით ვერთობოდით – ვსაუბრობდით და სვამდით. ერთ დღესაც აღმოვაჩინეთ, რომ კომუნიკაციის სხვა ფორმაც არსებობს. რაღაც ეტაპზე თამაშების სხვა სივრცეში გადატანა და კიდევ უფრო მეტი ხალხის ჩართვაც მომინდა, ჩემთან ისედაც ვეღარ ვეტეოდით“, – ამბობს გიგა წიბახაშვილი.

ჯერ კაფე „გალერის“ სხვენში იკრიბებოდნენ კვირაობით, მერე ქიაჩელზე, მოგვიანებით, „წმინდა კვირაობა“ ერთ-ერთი მოთამაშის დახმარებით, გოეთეს ინსტიტუტში ეწყობოდა. დღეს ფაბრიკის ეზო