24 საათი - ზვიად ქორიძე, მედიაექსპერტი
04.01.2020ზვიად ქორიძე, მედიაექსპერტი
23 ნოემბერი
ქართულ ეროვნულ მოძრაობას არ ჰყოლია არცერთი ოსი და აფხაზი წევრი. ამ დროს, ცხინვალშიც და სოხუმშიც უკვე რამდენიმე ჯგუფი აქტიურობდა, ცხინვალში ერთი უფრო რადიკალური, ალან ჩოჩიევის მეთაურობით და მეორე – შედარებით ლოიალური, რომელსაც ლიდერობდა ტორეს კულუმბეკოვი. ეს ყველაფერი თბილისში იცოდნენ, მაგრამ, მიუხედავად ამისა, ქართველებს მაინც ძალიან გაუკვირდათ „ადამონ ნიხასის“ შექმნა. კულუმბეკოვს მაშინ ჰქონდა სურვილი, თბილისთან ეთანამშრომლა. შემდეგ ის სამხრეთ ოსეთის პირველი პრეზიდენტი გახდა.
1989 წლის 23 ნოემბრამდე ეროვნულ-გამათავისუფლებელი მოძრაობის ლიდერებშიც არ იყო ერთობა. ერთი თვით ადრე, ოქტომბერში დაიღუპა მერაბ კოსტავა, რამაც დიამეტრულად შეცვალა ძალთა განლაგება მოძრაობაში – ზვიადი უპირობო ლიდერი გახდა. ეს ის პერიოდია, როცა საქართველოში დროებითი კომუნისტური, გუმბარიძის მთავრობაა, ყველაზე მძიმე მმართველობა, რომლის დროსაც ყველა ნაღმი ერთდროულად აფეთქდა, არა მხოლოდ ეთნიკური შეფერილობის, არამედ სოციალურიც. 23 ნოემბრის აქც