გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
„მე არ მჯერა, რომ ვინმესგან ან რამისგან იღებ ინსპირაციას. შენ თუ გინდა რამე გააკეთო, უნდა იმუშაო და ინსპირაცია თვითონ მოდის".
ცხოვრება ხშირად უაზრო, დეპრესიული და იმედგაცრუებებით სავსეა, მაგრამ ამის მიღმა ბევრი სიხარულიცაა და როგორ შეგიძლია უარი თქვა ამ ყველაფერზე, უარი თქვა ალუბლის გემოზე?
"ბავშვის აზრი ძაან მნიშვნელოვანია იმიტომ, რომ ეს მისი ცხოვრებაა და მან უნდა მართოს და თვითონ უნდა იცხოვროს, არა"?
17 მაისი ჩემი არ არის, ჩვენი არ არის, აბსოლუტურად თავს მოხვეულია, რომლისგანაც გათავისუფლებას ვცდილობ და ჩემს თავს ვეუბნები: - განისწავლე, განისწავლე. ყველა დღე ეს პროცესია.
"მე იმ ადამიანებს შორის ვიყავი, ვინც ყველაზე გვიან დატოვა იქაურობა".
სამყარო, რომელშიც „დიუნის“ სიუჟეტი ვითარდება, ფორმით ტექნოლოგიური და შინაარსით აბსოლუტურად არქაული და ფეოდალურია.
პოსტსაბჭოთა გარემოში ჭაბუკიანის ან საბჭოთა ბალეტის შესახებ კვლევა არ დაწერილა. დაწერილია ლეგენდები. მითები. მხოლოდ სასურველის შესახებ. ამ მითებს უნდა დააკვირდე.
ბავშვების 72% ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირში აშენებულ სკოლებში დადის. ბევრი შენობა ამორტიზებულია. სკოლების ნახევარზე მეტს რემონტი სჭირდება, ან ახალია ასაშენებელი.
"ასეთ ვითარებაში ვხედავთ, თუ როგორ იჭრება გარკვეულ სივრცეში კონსტრუქცია როგორც სიმულაცია, როგორც რეალობის ვერ გადმომცემი ერთეული"
"ახალი, თანამედროვე სატრანსპორტო მიდგომების და პრინციპების მიხედვით, ქალაქში მიწისქვეშა გადასასვლელები აღარ არის საჭირო, ფუნქციას კარგავს გადაადგილების კონტექსტში".
ეხლა ამბობენ, ერთი ოსის სახლში რო შევიდნენ, თვალწინ მოუკლეს დედას. მერე იმანაც ჩაიდო გულში და შურისძიებას მიმართა.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: