წონადი არგუმენტი | ლევან ბერძენიშვილი

უკვე საკმაოდ ხანგრძლივი ცხოვრების მანძილზე მე და ჩემი წონა გარდამავალი წარმატებით ვებრძვით ერთმანეთს. დავიკლებ, მოვიმატებ, ისევ დავიკლებ, ისევ მოვიმატებ. ამ პროცესს თავისი სახელი აქვს. მას „იო-იოს ეფექტს“ უწოდებენ. ესაა წონის რყევა, მისი მუდმივი კლება და მატება. ეს პრობლემა წონაში დაკლების მსურველთა 80%-ს საკუთარ თავზე გამოუცდია. ეს ის პროცესია, როცა დიეტისა და კვირების განმავლობაში საყვარელ კერძებზე, ტკბილეულზე უარის თქმის წყალობით წონა ჯერ მცირდება, მისი დასრულების შემდეგ კი ისევ მზაკვრულად იზრდება.

მეშვიდე კლასის შემდეგ ჩემი წონა 75 კილოგრამიდან 167 კილოგრამამდე მერყეობდა. საბოლოო ჯამში, დიდი დაკლების ფოკუსი ოთხჯერ ჩავატარე: ოთხჯერ დავიკელი საკმაოდ შესამჩნევად. პირველად უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ (62 კგ), მეორედ – მორდოვეთის ასსრ ტენგუშევოს რაიონის დასახლება ბარაშევოს საბჭოთა პოლიტიკურ ბანაკში (50 კგ, ოღონდ აქ ფოკუსი მე ჩავატარე თუ მე ჩამიტარეს, ეს კიდევ საკითხავია), მესამედ – ენდოკრინოლოგიის ინსტიტუტის დამაარსებლის, დიეტოლოგ-ენდოკრინოლოგ ელენე გიორგაძის, დახმარებით