გზაზე გამოსვლა | ეკა ქევანიშვილი

მშობლების სახელები შეცვლილია. ისტორიები – უცვლელი. დღეს მათ საუბარი შეუძლიათ, რადგან მიიღეს შვილები ისეთებად, როგორებიც არიან და უმრავლესობის რიგებიდან უმცირესობაში გადაინაცვლეს. ისინი ლგბტქ ადამიანების მშობლები არიან. მათი შვილების მიმართ დამოკიდებულებების კვლევა იმ დღეს გადავწყვიტე, როდესაც ერთმა ჩემმა მეგობარმა დაიჩივლა, რომ, ალბათ, ყოველთვის ორმაგი ცხოვრებით იცხოვრებდა – ერთ ცხოვრებაში ვიქნებოდით ჩვენ, მეგობრები, ვინც ვიცოდით, რომ ის ლესბოსელი იყო, მეორეში კი დედამისი, ვინც ამ ამბავს ვერასოდეს შეიტყობდა. ორმაგი ცხოვრება, ისედაც ხანმოკლე ერთ ცხოვრებაში დროის კარგვა მგონია და მჯერა, ერთ დღეს ისინი ერთმანეთს დაელაპარაკებიან. ამიტომ დავიწყე იმ მშობლების ძებნა, ვინც რთულად, მაგრამ საბოლოოდ მაინც შეძლო, თავისი შვილი მიეღო ისეთად, როგორიც ის სინამდვილეში იყო და არა როგორიც "უნდა" ყოფილიყო, როგორიც საზოგადოებას სურდა. ძნელად, მაგრამ მაინც მოვძებნე შვიდი ასეთი მშობელი და ვკითხე: როგორ გადალახეს დაბრკოლებები მიმღებლობის გზაზე და საკუთარ შვილებს ხელი არ ჰკრეს. მათთან დაახლოება