პოეზია | გიორგი შონია

The Jobsland

ეძღვნება ყველა უმუშევარს სამყაროში

I
ვინ შეგვიღებს წარმატების კარებს?!
ვისაც მთელი ცხოვრება მშიერი ძაღლივით
უკან მოგვდევს ხელმოცარულობები.
ჩვენ ასე გავიზარდეთ.
იმედგაცრუება ცხოვრების წესად გვექცა
და ხანდახან, როცა წარმატების სუსტი სხივები
ჩვენი ფანჯრებისკენაც იპოვიან გზას,
უცნაურობისგან სხეული გვითრთის.

და მაინც იფიქრე პოეზიაზე,
როცა შიმშილი ასე სახიფათოდ ტრიალებს ჩვენს მუცლებში,
როცა იმედები ყარან
და დღეები ისე ორთქლდებიან კალენდრიდან,
რომ გიჭირს, მათ შორის განსხვავება იპოვო.
მომავალი კი, უბრალოდ, ილუზიაა.
ილუზია იმისა, რომ ოდესმე ბედნიერება კანის უჯრედებში გაგვიჯდება.
ასე არ მოხდება
და არც უამრავი რამ,
რასაც საკუთარ თავს ძილისწინ ვპირდებოდით.

და მაინც, ვიფიქროთ პოეზიაზე
და საკუთარი თავი განუსაზღვრელი დროით
ხელში ავიყვანოთ.
მე ვერ მოგცემ იმედს, რომ მზე ამოვა,
რომ გადასახადები დაიწყებენ კლებას
და მახინჯი კორპუსები იერს შეიც