#პოეზია
პატარა ბიჭი დამეკარგა | გიორგი მაისურაძე
პოეზია უკანასკნელ ყოვლისა | შოთა პაპავა
მგოსნის სიმამაცე | ფრიდრიხ ჰᲲოლდერლინი
ექო ბუნდოვანი ეპოქიდან | თბილისური 90-იანები
უსასრულობის რეკვიემი | გუგა მგელაძე
გუგა მგელაძის რეცენზია ირაკლი სამსონაძის წიგნზე „ნუციკოდან ნუციკომდე"
ომი მე მიცნობს, როგორც მოხარშულს | მაქსიმ კრივცოვი
„ახალი სიმღერები“ | გიორგი კეკელიძე
ნერვების მომშლელი ლექსები | საუბარი ლია სტურუასთან
ლია სტურუას მის ახალ კრებულზე თავის სახლში საათზე მეტხანს ვესაუბრე. ღმერთს ყურმილი არ აუღია.
ხალხი მინდა, დავინახო, ხალხი, ადამიანები | ბესიკ ხარანაული
მე არა ვარ საკმარისი | კეი ოკამოტო
სიფხიზლის ძალა | ოთარ ჭილაძის „ღრუბელი“
გუგა მგელაძის რეცენზია ოთარ ჭილაძის დიალოგების კრებულზე „ღრუბელი“
ამ რეცენზიის ბოლოს შენ იტირებ | ალექს ჩიღვინაძე
რეცენზია ზაზა კოშკაძის პოეტურ კრებულზე „ამ ლექსის ბოლოს შენ იტირებ“
ღმერთი არ გაგიწყრეს, არ ჩაგეძინოს! | ლევან ბერძენიშვილი
რეცენზია ნატო ინგოროყვას ლექსების კრებულზე „ისმის ჩემი ხმა?“
ხმამაღალი სიჩუმე | გიორგი ბუნდოვანი
ზღვა ბოლო შესაძლო მეტაფორაა | ნევა ლუკიჩი
არმაგედონი პოეტისთვის უეცრად დგება
ოქტაი ქაზუმოვის რეცენზია გიორგი ბუნდოვანის პოეტურ კრებულზე „კულტურის სანიტარი“
მუდამ დაუთმე შენი კანი სხვების ჭრილობებს | პოლინ პიკო
ყველაფრის ფოლკლორი | ინტერვიუ ალექსანდრე ხარანაულთან
"ღმერთის დიაპაზონი" | რეცენზია
„ღმერთის დიაპაზონი“ სიფხიზლის, კომფორტის ზონიდან გამომყვანი პოეზიაა - ჩუმი, უხმაურო, ინტელექტუალური.
ვინ მეტყოდა, საით უნდა წასულიყო მდინარე? | ნათია გიორგაძე
ვის მიაქვს დაკარგული დროის დარდი მესაათესთან? | იაკი კაბე
ადრე ვხარობდი გაზაფხულის დღესასწაულით, ახლა კი ძლიერ მასევდიანებს.
კულტურის სანიტარი | გიორგი ბუნდოვანი
კულტურა ექიმს ელის, ნეტარი, მის ნაცვლად მოდის დღეს სანიტარი.
სისულელეგია | ინტერვიუ ვახტანგ ჯავახაძესთან
ტყაშმაფა | ლაშა ყაბანაშვილი
"ის, ვინც ცხოვრობდა, ძველად ტყეში, ახლა ცხოვრობს ბინის სარდაფში"...
გალაკტიონი 130
„თბილისი - წიგნის მსოფლიო დედაქალაქის“ ფარგლებში, გალაკტიონ ტაბიძის 130 წლის იუბილე აღინიშნა.
შემოდგომის ფოთლები | ჟაკ პრევერი
ო, ის დღეები მსურს, მოგაგონდეს, როცა გვიყვარდა ჩვენ ერთმანეთი!
გამოსავალი | დამიენ საეზი
ახალგაზრდა და თავქარიანი | დამიენ საეზი
დე’, მომიკითხიდ | ეთერ თათარაიძე
ელეგია: ყელსაბამი | ვახტანგ ჯავახაძე
მოკვდი, პუტინო!
წაქცეულს წაუქცეველი ისე ჩაუვლის, ზედ არ მიაფურთხებს. რა იცის, რომ გამრავლების კანონია
ავი თვალის შელოცვა | მარიამ ნატროშვილი
ხალხური ლექსები | მარიამ ნატროშვილი
ეს ბინძური წმინდა სინოდი
ანდერძი
რუხი შეხვედრების დაობებულ აბდაუბდაში, თუკი ისევ მას, ვინც იგი გამოდგა, არ ელი, გიასპარეზია.
ორი ლექსი - ინგებორგ ბახმანი
როცა პირველად შევხვდი ამ ქალს – და მე მას შევხვდი, როგორც თავზარს
მამუკას კანონი
გადავარდებოდა ვიდრე ხმარებიდან, რაც იყო ხმალი კაცისთვის, დღეს იგივეა დროისთვის კაცი.
მაიკლ პალმერი - მე არ
თექვსმეტი დუგმა
მე გზას ყოველთვის გავიგნებ და დაკარგვითაც ჩემი ნებით დავიკარგები.
ცამეტი მოწაფე ლექსი
მთელი თბილისი აქანდაზია, აქ ან დაზიანებას ან ვერაფერს ნახავ.
ერთი დღის შესახებ -| გიორგი შონია
სად არის მათი საშველი და ხსნა?! კიდევ რამდენ ჯვარზე უნდა გაეკრან?!
მზე | მაიკლ პალმერი
ვიყავი პოეტი-ლირიკოსი, ის, ვისაც ხალხი მთის მწვერვალებისკენ მიჰყავს.
ლექსები | ნიკა ჩერქეზიშვილი
კომპარტია – ახალგაზრდობას!
შეყვარებული სინაზით და უხეში სიტყვებით სავსე ისტერიული ლექსი.
ლექსები | შოთა იათაშვილი
აუცილებელი წინაპირობა
მამებმა ღორებივით შესანსლეს ყველაფერი და საკუთარი თავის ამარა დაგვტოვეს.
კარგად წერის ფორმულა | საუბარი ჩარლზ ბერნსტაინთან
რა აქცევს ლექსს ლექსად? (ჩქარი ლექცია)
