კარგად წერის ფორმულა | საუბარი ჩარლზ ბერნსტაინთან

ინდიგო: „უმკაცრესი თვეა აპრილი პოეზიისთვის. არც მაისია უკეთესი“, – ვკითხულობ თქვენს 2014 წელს დაწერილ ინტერტექსტურ პოემაში. ვწუხვარ, რომ ამ პოეზიისთვის „არც ისე კარგ თვეს“ გვიწევს ინტერვიუს ჩაწერა (ინტერვიუ მაისში ჩაიწერა – პ.შ.). მეორე მხრივ, ეს კარგი შანსია, საუბრის დასაწყისში ინტერტექსტს შევეხოთ. გავრცელებული სამეცნიერო აზრით, თანამედროვე ლიტერატურა ვამპირია, რომელიც კლასიკური ლიტერატურის სისხლით იკვებება. იგულისხმება ინტერტექსტური მიმართებების ინტენსიურობა. არის თუ არა ეს ლიტერატურის გენერალური მეთოდი ესთეტიკური კოდების საწარმოებლად?

ბერნსტაინი: ახლა 22:21 საათია, ბრუკლინი, კეროლ გარდენსი, 11 მაისი. ამის დაწერისას შეუძლებელია არ გამახსენდეს ფრენკ ო’ჰარას დათარიღებული ლექსები, თუმცა, ო’ჰარა უბრალოდ იმეორებდა რადიოშეტყობინებებს, ალბათ იმ მიზნით, რომ ის უფრო რეალურ დროში გადმოეტანა, ვიდრე აწმყოა. ქართულად მსგავსი ალუზიები ალბათ სხვანაირად ჟღერს. ამისათვის „პოეზიის დიაპაზონში“ გამოვიგონე ტერმინი ექოპოეტიკა. მხოლოდ ექო, არა ორიგინალი, მაგრა