სახლი ტყის პირას | ნიანიში

მე გავარდნა მიყვარს.

შორს, ველურ ადგილებში. მაღელვებს ხოლმე იმაზე ფიქრი, რომ რამდენიმე ათეული კილომეტრით შორს ვარ ადამიანებისგან. ეს მარტოობა არ ჰგავს იმ მარტოობის შიშს, რასაც მეგაპოლისში იგრძნობ. ტყეში რაღაც დიდის ნაწილი ხდები.

რაც არ არის ტყეში – ეს სიჩუმეა.

სულ გესმის – ტკაცუნი, შრიალი, ჭახუნი, ზუზუნი. ტყე კი სავსეა,მაგრამ შენ ძალიან ცოტას ხედავ. მხოლოდ გრძნობ, რომ გარშემო ცოცხალი არსებები არიან.

წელიწადის დროებს და დღის მონაკვეთებს თა