საუბრები ბავშვებთან - სალომე 18 წლის
05.06.2019სალომე
18 წლის
რაც მიყვარს და ყველაზე მეტად მენატრება, იმას ვხატავ ხოლმე. ზღვისა და მზის ჩასვლის ხატვა მიყვარს. მზეს უფრო მარცხნივ ვხატავ და თოლიებს უფრო მუქად, მარჯვნივ. ფსიქოლოგიურად ასე წარსულზე ჰყვებიანო. აფხაზეთიდან ვარ. ორი ფერითაც კი, იმდენი რამის გადმოცემა შეიძლება. ფერები თვითონ გეუბნებიან. მტრედები მიყვარს, ვგიჟდები. რომ ვნახო, ვინმეს გალიაში მტრედი ჰყავს, მივვარდები და გავუშვებ. მერცხლებიც მიყვარს, მაგრამ მტრედი უფრო. სანაპიროზეც ძალიან მიყვარს, განა ცურვა, უბრალოდ ყოფნა და თოლიების ხმის მოსმენა. კიდევ, ჩვევა მაქვს, ქვებს ვყრი ზღვაში. უარყოფითისგან ვიცლები ხოლმე. შეიძლება, უაზროა, მაგრამ ძაან მშველის. ყველაზე მეტად მენატრება აისისა და დაისის ნახვა. მხოლოდ ერთხელ შევხვდი აისს მთაში. აუ, რა მაგარია! ეს ნისლი რომ ადის მთებში, არასდროს დამავიწყდება. ჩემი სახლიდან ჩანს ხოლმე მთები. თორმეტ წლამდე ვხედავდი, მერე ერთ დღეში დავკარგე მხედველობა. ველოსიპედზე კატაობა მიყვარდა, აუ, აღმართზე ავიდოდი ხოლმე და ვეშვებოდი. ხელები ზევით მქონდა
