ეგზიტპოლიტიკა

დაგლას კაუპლენდის „თაობა X“-ის პერსონაჟები იგონებენ ქვეყანას, სახელად ტექსლაჰომა. სავარაუდოდ, ტექსასის და ოკლაჰომის ნაჯვარია, მაგრამ მთავარი ეს არაა. მთელი სიმბოლურობა და მარილი იმაშია, რომ ამ წარმოსახვით ქვეყანაში მუდმივად 1974 წელია. გადის დრო, ხალხი იხოცება, კატაც ბერდება, მაგრამ წელი რჩება – 1974.

დროის გაჩერების მშვენიერი იდეაა. მაგრამ წარმოვიდგინოთ, რა მურტალი იქნება, ასე რომ იყოს რეალობაშიც. ყველაზე უხერხული ისაა, რომ წარმოდგენაც არ გვჭირდება, არის კიდეც ასეთი რეალობა. ეს შეგრძნება განსაკუთრებით არჩევნებზე მიმძაფრდება, ან როგორ გინდა, სხვანაირად იყოს, როცა ახლაც ის ხალხი იყრის კენჭს, ვინც – ჩემს ღრმა ბავშვობაში იყრიდა. ცოტათი შეცვლილან – ზოგი შებერდა, ზოგი შემელოტდა, ზოგი, საერთოდაც, საიმედოდ მკვდარი მეგონა, მაგრამ არჩევნების დროს გამოჩნდა, გამოჩნდა და ისე, როგორც ჩემს ბავშვობაში, ახლაც ჩვენი გადარჩენის ურთულესი მისიის აღება აქვს განზრახული. რამხელა სიკეთეა!

გვითხრა რეი ბრედბერიმ, წაუკითხავ წიგნებს შურისძიება შეუძლიათო, მაგრამ დაავიწყდა ეთქვა, რომ ა