მარადი სტუდენტი | რეზო კიკნაძე და ზურაბ კიკნაძე
11.05.2016 | 8 წუთიანი საკითხავი
რეზო: განასხვავებდი თუ არა შენი სტუდენტობის დროინდელ სტუდენტობას იმ სტუდენტობისგან, რომლისთვისაც გისწავლებია ან რომელსაც ასწავლი?
ზურაბ: ერთი ფუნდამენტური განსხვავება ის არის, რომ ჩემი სტუდენტობის ხანა მხოლოდ სამი ათეული წლით გვაშორებდა უნივერსიტეტის დაფუძნების ხანას, ყოველ შემთხვევაში, მის დერეფნებსა თუ ეზოში ყოველდღიურად ვხედავდით, ვხვდებოდით მის დამფუძნებელ მამებს, ვესწრებოდით მათ გაცხარებულ დებატებს არა მხოლოდ უნივერსიტეტის აუდიტორიებში, არამედ სხვაგანაც, აკადემია იქნებოდა თუ მარქსიზმ-ლენინიზმის ინსტიტუტის (იმელის) შენობა.
შესაძლებელი იყო, მერხზე ერთმანეთის გვერდით აღმოვჩენილიყავით.
მათგან სხვა სუნთქვა მოდიოდა. ამ გარემოებას არ შეიძლება დაღი არ დაესვა იმდროინდელი სტუდენტის ცნობიერებისთვის.
ხომ ვიცოდი, რომ მამაჩემი აქ სწავლობდა 1921 წლამდე, სანამ გადაასახლებდნენ, და აქედანვე წავიდა ტაბახმელაზე ბიძა, მამის ძმა, და აღარ დაბრუნებულა. ვგრძნობდით იმათ აჩრდილებსაც, ოცდაათიან წლებს რომ შე
გირჩევთ
