მესხური ვაზი – გიორგი ნათენაძე

მამა უამბობდა ბევრს მესხეთზე, იქაურ ტრადიციებზე, უყვებოდა მესხურ ლეგენდებს, განსაკუთრებული სიყვარულით იხსენებდა ხოლმე ლეგენდებს მესხურ ვაზზე. „მახსოვს, როგორ უვლიდა პაპაჩემი ვაზს, როგორ ეფერებოდა, სათითაოდ არჩევდა მარცვლებს და ხელით წურავდა“. მაგრამ არცერთმა არ იცოდა, როგორი იყო უძველესი მესხური ღვინო, რომლის კვალიც მე-16 საუკუნიდან, ოსმალების შემოსევის დროს დაიკარგა. „მესხეთში ბევრი ფიქრობს, რომ ისტორიული ვაზი მოჰყავთ, მაგრამ ძირითადად ეს ჰიბრიდული ჯიშებია. ჩვენ კი იმ უძველესის პოვნა და აღდგენა გვინდოდა“.

გიორგი სკოლაში სწავლობდა, როცა მამასთან ერთად მესხეთის სოფლებში, ნასოფლარებსა და გაველურებულ ადგილებში ხეტიალი დაიწყო. გამოზაფხულდებოდა თუ არა, მესხური ვაზის კვალის ძებნას იწყებდნენ. „ცხრა წელი დავდიოდით ასე, ნაპოვნ ნერგებს ჩვენს ნაკვეთში ვრგავდით. ჯერ კიდევ არ ვიცოდით, ისტორიული ვაზი იყო თუ ჰიბრიდული“. გიორგი ლიტერატურას ეძებდა, ისტორიულ წყაროებში იქექებოდა. 

მამამაც იცოდა და შვილმაც, რომ ასეთი ძიებები ყოველთვის არ მართლდება. „ახალგაზრდა ვიყავი