ტალღები სარკეში: შავი ზღვის (ანტი)გმირი ქალები

„ტალღები სარკეში“ სარკისებური პრინციპით დაწერილი ტექსტია, დიალოგი საკუთარ თავთან, როგორც სხვასთან. აქ ფორმა იმეორებს შინაარსს, და გმირები და ანტიგმირები ერთმანეთში სარკისებურად აირეკლებიან. ეს არეკვლა არა მხოლოდ ფსიქოლოგიური, არამედ სივრცული და პოლიტიკურიცაა.

სარკის მეტაფორას ორად გაყოფილი ბერლინელებისა და მათი სახელმწიფოებრივი თუ ნათესაური პრინციპების აღწერისას იყენებს ანთროპოლოგი ჯონ ბორნემანი, წიგნში Belonging in the Two Berlins. ბერლინის სხვადასხვა ნაწილში ცხოვრებას განსხვავებული პოლიტიკური და ნაციონალური რიტორიკა სდევდა თან, რაც ადამიანებს უბიძგებდა, საკუთარი თავი მათივე ქალაქის მეორე ნაწილში მცხოვრებთა საპირისპიროდ განესაზღვრათ და აღექვათ. ეს კი ბერლინელებში მუდმივ გაუცხოებასა და ერთმანეთის ვერმიღებას იწვევდა.

ჩვენი სარკე ასეთ გაუცხოებას და მიუღებლობას გაურბის. აქ ტექსტის ავტორებიც და ამ ტექსტში აღწერილი შავიზღვისპირელი ქალებიც სარკეს ერთმანეთის შესაცნობად და ერთმანეთის ზღვის სამყაროებში სამოგზაუროდ იყენებენ. მათ სურთ, ამ სარკეში აღმოაჩინონ ისტორიები, რაც მათი კა