უაზრო სამსახურების ფენომენზე | დევიდ გრებერი

1930 წელს ჯონ მეინარდ კეინზმა იწინასწარმეტყველა, რომ საუკუნის ბოლოსათვის დიდი ბრიტანეთისა თუ შეერთებული შტატების მსგავს ქვეყნებში ტექნოლოგია ისე განვითარდებოდა, 15-საათიანი სამუშაო კვირის შემოღება გახდებოდა შესაძლებელი. მართალიც იყო. ტექნოლოგიური მიღწევები ამის საშუალებას უდავოდ იძლევა. არადა, მსგავსიც არაფერი ხდება. ტექნოლოგიას ისე უცვალეს სახე, რომ უფრო მეტი საშუალება გაჩნდეს, რომ ჩვენ, ყველამ უფრო მეტი ვიმუშაოთ. ამის მისაღწევად ისეთი სამსახურების შექმნა გახდა საჭირო, რომლებიც, უბრალოდ, უაზროა. ძალიან ბევრი ადამიანი, განსაკუთრებით ევროპასა და ჩრდილოეთ ამერიკაში, მთელი ცხოვრება ასრულებს სამუშაოს, რომელიც გულის სიღრმეში იცის, რომ სულაც არაა აუცილებლად შესასრულებელი. ამ ვითარებით გამოწვეული მორალური და სულიერი ზიანი მეტად დიდია – იარად ატყვია ჩვენს კოლექტიურ სულს. და მაინც, მასზე თითქმის არავინ საუბრობს.

რატომ ვერ შეისხა ხორცი კეინზის დაპირებულმა უტოპიამ, რომლისაც ასე სჯეროდათ 60-იან წლებში?

სტანდარტული მოსაზრება ისაა, რომ თეორეტიკოსმა ვერ წარ