ტყვე და დამპყრობელი კავკასიაში | საუბარი ბრიუს გრანტთან

ესაუბრა თამარ ბაბუაძე

ბრიუს გრანტი ‒ პროფესორი, ნიუ იორკის უნივერსიტეტის ანთროპოლოგიის კათედრის ხელმძღვანელი;

მიმართულებები: ყოფილი საბჭოთა კავშირი, ციმბირი, კავკასია, კულტურის ისტორია და პოლიტიკა, რელიგია. 2009 წელს გამოიცა მისი წიგნი კავკასიაში რუსეთის იმპერიის ექსპანსიის თავისებურებათა შესახებ, სახელწოდებით: „ტყვე და საჩუქარი: სუვერენულობის კულტურის ისტორია რუსეთსა და კავკასიაში. კულტურა და საზოგადოება სოციალიზმის შემდეგ“.

ინდიგო: ჩვენი საუბრის წინა ნაწილში აღნიშნეთ, რომ რუსეთმა საქართველოში პატარა სარკე იპოვა, რომელშიც საკუთარი თავი აღმოაჩინა ‒ ქართულ არისტოკრატიასთან საერთო ენის გამონახვა ადვილად შეძლო. საბოლოოდ, საქართველო წარმატებულ მაგალითად იქცა მისთვის, თუმცა, ფართო ისტორიულ კონტექსტში, რატომ უკავშირდება ჩვენი ქვეყანა რუსეთისთვის მაინცდამაინც წარმატებას?

ბ.გ.: რა თქმა უნდა, ეს პარადოქსია და სულაც არ არის საჭირო 1800-იან წლებში დაბრუნება იმის წარმოსადგენად, თუ როგო