იმპერატორი და ჭიანჭველები | გიო ახვლედიანი

ეს იყო, ალბათ, 1837 წლის 9 ოქტომბერს: თბილისში, მადათოვის კუნძულზე, რუსეთის იმპერატორს, ნიკოლოზ პირველს, ერევნის პოლკის პირველი ბატალიონის მწყობრის აღლუმი უნდა მიეღო. კუნძულს აქეთ ნაპირზე შეკრებილიყო იმდროინდელი კავკასიის უფროსობა, ბარონ როზენის თამადობით, რასაც საბჭოთა დროს, ალბათ, „რესპუბლიკის ხელმძღვანელობას“ დაარქმევდნენ; მილეთის ხალხი იყო: აივნებზე ჩამომსხდარი ბანოვანები, უმაღლესი და უბრალო ოფიცრობა, თავადობა, დიდვაჭრობა, ეგზარქოსი, მისი კრებულით, ყოველი სხვა რწმენის მღვდელთმთავრები, უბრალო ქალაქელები.

თბილისი მაშინ პატარა იყო, მაგრამ იმპერატორს მოეწონა: სრულიად აზიურია, მაგრამ რამდენიმე ისეთი სახლი უკვე დაგვიდგამს, ყოველ ქალაქს რომ დაამშვენებსო. ხალხი კი აღტაცებული იყო: ეს პირველად მოხდა, რომ რუსეთის იმპერატორი თავის სამხრეთ სამფლობელოებს ესტუმრა: გემ „პოლარული ვარსკვლავით“ მოცურდა ყულევში, სადაც დაუხვდა კავკასიის სარდალი და მთავარმმართველი, ბარონი როზენი, და გაუძღვა იქამდე უხილავ სამფლობელოთა არა მხოლოდ სათვალიერებლად, არამედ შესამოწმებლადაც.

სამეგრე