ხანგრძლივი მშვიდობის პერიოდი | დიალოგი კლერ კაიზერთან

კლერ კაიზერი ჯორჯთაუნის უნივერსიტეტის ევრაზიის, რუსეთისა და აღმოსავლეთ ევროპის კვლევების ცენტრის მოწვეული პროფესორია. 2012 წლიდან სწავლობს საქართველოს ისტორიას სტალინურ და მეორე მსოფლიო ომის შემდგომ პერიოდში. არაერთ აკადემიურ ნაშრომში, არქივების, ზეპირი ისტორიებისა თუ აქამდე შეუსწავლელი წყაროების გამოყენებით, აღადგენს დესტალინიზაციის შემდგომ მოვლენებს ‒ ბუნდოვანებით მოცულ გადასახლებებს, ეთნიკური წმენდასა თუ ჰომოგენიზაციას. [1]

თ.ქ.: როგორ დაინტერესდით კონკრეტულად მეორე მსოფლიო ომის შემდგომი პერიოდით ‒ დესტალინიზაციის ეპოქით?

კ.კ.: საბჭოთა ისტორიაში ჩემთვის ყოველთვის მნიშვნელოვანი იყო კითხვა, თუ რა ხდებოდა მაშინ, როდესაც სტალინი სცენას ტოვებდა? რას ნიშნავდა დესტალინიზაციის პოლიტიკა საქართველოს ნაციონალური პროექტისთვის, მით უფრო, რომ ბელადის გარდაცვალებისას ეს პროექტი ჯერ კიდევ განვითარების გზაზე იდგა? რა ხდებოდა, როდესაც ხრუშჩოვმა, საკმაოდ მოულოდნელად, ძირი გამოუთხარა სტალინის კულტს და შემდგომ გადაწყვიტა, ჩაეხშო 1