პოლონური სოლიდარობა ორ საზღვარს შორის

მეც ვიყავი პოლონეთში მარტის ბოლოს.

ამ დროს მსოფლიო მედია უკვე გადაჭრელებული იყო ამბებით პოლონურ სოლიდარობაზე. უკვე ნანახი მქონდა ათობით პირდაპირი ჩართვა და ინტერვიუ პოლონეთის სამხრეთ-აღმოსავლეთით მდებარე პატარა სასაზღვრო სოფლიდან, მედიკადან, საიდანაც ასიათასობით უკრაინელი გადადიოდა სამშვიდობოს. ამიტომ, მართლა არ მქონდა შეგრძნება, რომ იქ პირველად დავდგი ფეხი. პოლონეთმა ჩვენს წარმოდგენაში ლტოვილთა კრიზისის სურათი შეცვალა. იქ ყოფნისას მახსენდებოდა სანაპიროზე გამორიყული დაღუპული ბავშვებისა და სახელდახელო კარვების კადრები, მაგრამ მერე შევწყვიტე ომგამოვლილ ადამიანთა უბედურების შედარება და იმაზე ფიქრი, ვის უფრო გაუმართლა. 

***

ჟურნალისტები ცხაურებთან ველოდებით ლტოლვილებს ‒ ფიგურალურად, ეს რკინის ღობე ყოფს ომს მშვიდობისგან. გამოქცეული უკრაინელები რამდენიმე წამით სწორედ აქ ყოვნდებიან, ჩვენ მიკროფონებს ვუშვერთ და რუსულად ან ინგლისურად ვეკითხებით ერთსა და იმავეს: საიდან მოდიან, ძაღლი როგორ გამოიყვანეს, იქ ვინ დარჩათ, რა ნახეს, რა გამოიარეს, როგორ გამოაღწიეს...