გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
ტყავის ოსტატის, ნიკოლოზ ჰუმანოიდის ისტორია პანდემიის დასაწყისიდან დღემდე.
ბოლნისის ცენტრში, მუზეუმის, მუნიციპალიტეტის შენობისა და მაღაზიების გვერდით, ჩარაზული ფანჯრებით და აჭედილი კარით. ფასადზე, ზემოთ დიდი წარწერაა - კინოთეატრი.
ხეჩო გაიზარდა და შემდეგ მიხვდა, რომ ხიდის ქვეშ ცხოვრება იყო მისი ოცნებაც და ამბის ბოლოც.
ბესიკ ხარანაულის ახალ წიგნში უხვად, ყოველი ფეხის ნაბიჯზე გვხდება ცხოვრება და ადამიანი, გამოხატული აქსიომებად, პარადოქსებად, აბსურდებად, ალუზიებად, სენტენციებად, შეკითხვებად, წინასწარმეტყველებებად...
მაგრამ ღმერთი არავის პატიობს. იმათგან ორნი უგზოუკვლოდ დაიკარგნენ.
"ჩემთვის ძალიან დიდი ინსპირაციის წყარო იყო საკუთარი ოჯახის ალბომების ფოტოები, რადგან ციფრული ფოტოგრაფიისგან განსხვავებით, ის მატერიალიზებულია".
პირველი თაობის ბოლშევიკებისათვის ორჯონიკიძე ერთადერთი ადამიანი იყო, რომელზედაც ცუდი არ თქმულა.
გადასახლებული ნოშრევან გიორგაძე საბჭოთა მედლებისა და ორდენების მფლობელი იყო.
ეძღვნება 1990-იანი და 2008 წლის აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის კონფლიქტების შედეგად უგზო-უკვლოდ დაკარგული პირების ოჯახებს.
ჩვენი ასეთი კავშირი რამდენიმე წლის წინ დაიწყო.
"მუდმივ შფოთვას იმაზე, რომ ქირიდან ქირამდე უნდა იმუშაო იმისთვის, რომ ქუჩაში არ დარჩე, ხშირად თან სდევს გაუცხოების განცდა, ცვლილებებზე დამოკიდებულება".
გაიცანით ქალები იმერეთიდან, რომლებსაც სურთ, სოფლად ცხოვრება პოპულარული, მრავალფეროვანი გახდეს და ამ მიზნისთვის ძალისხმევას არ იშურებენ.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: