საქორწილო კაბა | ელინა გაბარაევა, ცხინვალი
7 აგვისტოს, თორმეტის ნახევრისთვის დაიწყო დაცხრილვა. წამოვხტით, დედა ვერც მიხვდა რა ხდებოდა.
ომის დღიურები | ბესო დოიაშვილი |1991 წელი, ცხინვალი
ყველაფერი ჩაწერილი მაქვს. რო ჩავდიოდით ვიღაცეები იწერდნენ, ხოდა ერთ ჩასვლაზე მეც დავიწყე ჩაწერა,
სარდაფი | ზაირა სლანოვა, ცხინვალი
სიზმრები | ალიკა, ცხინვალი
ყველაზე მწარედ მაინც ის ლოზუნგი დამამახსოვრდა: დაწყევლილი იყოს ქალი, ვინც ოსს მუცლით ატარებსო
გრუზავიკი | ირინა, ვლადიკავკაზი
ერთ დიდ მოსახვევში უცბად სროლა დაიწყო. ხალხმა დაყვირებაც ვერ მოასწრო, გაქცევაზე ზედმეტია ლაპარაკი.
პირობა | მარინა, თბილისი
გვარებს რო იკეთებდნენ და მერე გიმტკიცებდნენ, ოსი არა ვარო, სულ გული მტკიოდა
ყვავილები | ვერა ხაბელოვა, 68 წლის
მთელი სოფელი გარბოდა. ყველაფერი დატოვეს, ცარიელი ტანსაცმლით წავიდნენ.
უნიღბოდ | სანდრო პაპა, ელბაქიაანთკარი
ქვეყნის თვალი | ბაბო ხათაშვილი, 76 წლის
ვინც ესროლა, იმათი ოჯახი სულ ამოწყდა მერე, არც ერთი კომლი არ დარჩნენ
