გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
შფოთვა იმდენად ყოველდღიურობის ნაწილად იქცა, არსებობდა თუ არა უშფოთველი ცხოვრება, აღარც მახსოვს
თემურ ჩხეიძეს ორი წლის განმავლობაში კვირაში ორჯერ სამეფო უბნის თეატრში ვხვდებოდი. მთელი ჯგუფი ვიკვლევდით თეატრს, როგორც ცხოვრების გადამამუშავებელ სისტემას.
ხელოვანთან – კურატორთან, გვანცა ჯიშკარიანთან ვლაპარაკობთ იმაზე, თუ როგორ ტრანსფორმირდება ყოველდღიური შფოთი და შიში თანამედროვე ხელოვნების ნამუშევრებში
ადამიანი ათასწლეულებია აწყობს პირად და საზიარო სივრცეს შიშთან გასამკლავებლად. აშენებს ბარიერებს და ღობე-ყორეს თავდასაცავად. რაზეა დამოკიდებული უსაფრთხოების შეგრძნება თანამედროვე ქალაქში?
არსებობს კიდევ ისეთი შიში, რომელიც არც ნევროტული ბუნებისაა და არც ზებუნებრივ შინაარსს უკავშირდება. ესაა ყოფითი შინაარსის შიში, რომელიც სრულიად კონკრეტული საფრთხეებიდან გამომდინარეობს
ფრაგმენტები შეგროვებულია გორში, ახალგორში, ზუგდიდსა და თბილისში ჩატარებული ფოკუსჯგუფების დროს
ყველგან ვგრძნობ მათ გამალებულ ფეთქვას: თავში, მუხლებში, მუცელში, მკლავებში, ზურგში. შეიძლება, გაგიჟდე!
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: