გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
„მთელი ქალაქის დუქნები დაკეტილია, არსად წყალი, არსად პური, არაფერი მოიპოვება, ყოველივე მოსპობილია, თვით ფაიტონებიც აღარ დადის, მთელი ქალაქის მუშა და ხელოსანი ხალხი ფეხზედ სდგას“.
გავბრაზდი, როდესაც გავაცნობიერე, რომ რეალურად არალეგალური, უფლებისშემლახავი და დამამცირებელი იყო თანამშრომლების თვალთვალი.
რესპუბლიკის პერიოდში პროფესიული კავშირები ჰქონდათ აფთიაქებში, რესტორნებში, საბანკო ინსტიტუტებში, ადგილობრივ და ცენტრალურ ადმინისტრაციულ დაწესებულებებში მომუშავეებსაც.
ახლა სასამართლოშია ჩვენი სარჩელი. 2020 წლის ივნისში შევიტანეთ, მაგრამ ჯერ პირველი სხდომაც არ ჩანიშნულა.
ჩვენ ვართ პურის ჩამწყობები. სმენაში ვართ რვა ქალი. ვმუშაობთ გამომუშავებაზე. დილის ცხრიდან მეორე დილის ცხრამდე.
წინაფეოდალურ ეპოქაში საკუთრება თემის იყო, თემშივე ნაწილდებოდა შრომაც. ფეოდალური საკუთრების ნიშნები გაჩნდა მაშინ, როდესაც საზოგადოების დანაწევრება დაიწყო.
სოციალური მომსახურების სააგენტოში 9 წელი ვიმუშავე. 33 სოციალური მუშაკი რეორგანიზაციის საფუძველზე სამსახურიდან რომ დაგვითხოვეს, 25-მა დავიწყეთ სასამართლოში დავა.
შევძელით საქართველოში, დასავლეთისგან განსხვავებით, პირობითი „თქვენთვის წერილიას“ გადააზრება?
ეს სახლი ბაბუაჩემის დროს არის აშენებული, მაგრამ მიწისძვრამ ვერაფერი უყო, ახლა დაიხსნა კედლები.
შაბათი-კვირა არ არსებობდა, დღე და ღამე ერთმანეთში გვქონდა არეული. დასვენების დღე საერთოდ არ გვქონია და თუ ვითხოვდით დასვენებას, იმ დღეს შეიძლებოდა, სამუშაოდ მაინც დაეძახათ.
შრომით უფლებებზე თავიდანვე მეტი ცოდნა და მგრძნობელობა რომ მქონოდა, სხვანაირად ვიმოქმედებდი – როგორც დასაქმებული და როგორც დამსაქმებელიც.
როგორ უნდა დავუბრუნდეთ კოლექტიურ მიზანს – სოციალური ცვლილებებისკენ მიმართულ პოლიტიკას ისე, რომ თან ღიად დატოვებულ კარადაში არ გვაბრუნებდნენ?
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა:
