გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
თუ რამე ვიცი, ომი ვიცი. ყველა ჩემს ინკარნაციას შორის – მამაც ვარ, ქმარიც ვარ, მწერალიც გავხდი, ხატვით ხომ სულ ვხატავ – ყველაზე უკეთ ვიცი, ომში როგორ გადავრჩე.
ფრაგმენტები შეგროვებულია გორში, ახალგორში, ზუგდიდსა და თბილისში ჩატარებული ფოკუსჯგუფების დროს
დიალოგში მონაწილეობენ: თორნიკე მეტრეველი და ულრიხ შმიდი - შვეიცარიის სტ. გალენის უნივერსიტეტის პროფესორი.
დიალოგში მონაწილეობენ არქიმანდრიტი კირილე ჰოვორუნი და თორნიკე მეტრეველი - რელიგიის სოციოლოგი
დილის 5 საათისკენ გვეღვიძება. ტელეგრამით გვირეკავს მეგობარი: დაიწყო!
'რუსული სული ტანკში?' ჟირინოვსკი გვთავაზობს, რომ რუსეთის იმპერიის საზღვრები ალასკიდან ფინეთამდე გაფართოვდეს
ახალ რუსეთში კულტურა აღარ თამაშობს მთავარ როლს ეროვნულ თვითიდენტიფიკაციაში, მაგრამ მას ნამდვილად არ უდგას ბოლო დღეები.
"მე რასაც ვაკვირდები, ჩვენ დიალოგისთვის არ ვართ ჯერ მზად და ამ ეტაპზე შიდასაზოგადოებრივი დისკუსია გვჭირდება".
ზელენსკის და უკრაინული საზოგადოების პოზიციები ემთხვეოდა. ხალხს არ უნდოდა ომი, ხალხი არ იყო მზად ომისთვის, ხალხს ომზე ფიქრიც კი არ უნდოდა.
ომის დროს საკვები თან თავის მოტყუებაა, რომ იმ რამდენიმე წამის მანძილზე, სანამ ცხელ წვნიანს ვხვრეპ, ჭურვი არ ჩამოვარდება.
ჩემთვის რუსეთ-უკრაინის ომი 2014 წელს დაიწყო. ამ რვა წლის განმავლობაში ხან დიპლომატიური ომი გვქონდა, ხან სამხედრო, ხან ეკონომიკური ან თუნდაც ფსიქოლოგიური
ალექსანდრ სშჩელუსჩენკო, კიევში გალერეა „ცეხის“ მფლობელი და დირექტორი
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: