გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
მენავაკა ერთი პატარა გამოგონილი ქალაქია, კანადის პრერიებში.
ეს გამოფენა შემოქმედებითი და კურატორული მუშაობის იდეალური ურთიერთობის ნიმუშია, სადაც ჩემი ყველა საეტაპო ნამუშევარი გაერთიანდა
წერილი ფრანკფურტის წიგნის ბაზრობიდან. მეორე დღე
მეც აქამდე ვარ მდევარი. გაუქრობელმა აწმყომ, თავისებურად უშრეტმა, რაც მოუზიდოს უზადო ან ნაკლიანი, წარსულია ყველას მუშტარი.
რეცენზია ზაზა ხალვაშის ფილმზე „ნამე“
განწყობები არასამთავრობო ორგანიზაციების მიერ მოწყობილი არტ პროექტების მიმართ ზოგადად სკეპტიკურია ხოლმე, - მხატვრული ნაწარმოების ხარისხს აქ ნაკლებად ელოდებიან.
– მოშორდით ქვაბს, – თქვა მამამ და ოთახიდან გავიდა. მე, ჩემს ძმას შევხედე. დედამ, გაზზე შემოდგმულ ქვაბში, წყლის ტემპერატურა თითით შეამოწმა და მითხრა: – ნუ ნერვიულობ, დე, ღორია!
საძულველი სიტყვები
„შავიც ყავისფერის ელფერია. და თუ კარგად დააკვირდები, თეთრიც“ - ასე იწყება.
დამარცხებას ამიერიდან უნდა ეწოდოს „ალტერნატიული გამარჯვება“. ორგულობას, შესაბამისად, „ალტერნატიული სიყვარული“.
ფილმი განშორების სიახლოვეზე და იმ ტკივილზეა, რომელიც არასდროს ნელდება
„რა ჯანდაბაა წყალი?“
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა:
