გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
ნაკადებში დილის მოხვედრილო, აზრზე მოხვედი, ჰო?
90-იანი წლების შეცდომები საერთოდ არ გაგვიაზრებია. თითქოს კარი გამოვხურეთ, გამოვკეტეთ და ამაზე აღარ არ ვსაუბრობთ.
ჯიმი, ამერიკული ჯარების ვეტერანი იყო - შესახედავად ასი წლის გეგონებოდა, მაგრამ ჯანს არ უჩიოდა.
როდის მიხვდებით, რომ ჩვენ ამას არასდროს დავმორჩილდებით?!
ადრე მასაც სჯეროდა, იმისთვის ვშრომობ, რომ ერთ მშვენიერ დღეს მუშაობა აღარ დამჭირდესო...
სიყვარულს ვეძებთ, სანამ დროა, სანამ იმედი დასამარდა.
მზე აუცილებლად შესანახია გენეტიკაში, ან რამე ლაბორატორიაში მაინც - ჩვენ გვჭირდება ეს მარადიულად ცეცხლმოკიდებული ვარსკვლავი.
მაგრამ ნუ წუხხარ! შენ თბილ სახლში ხარ და ეს შენი შვილი არ არის! შენი არ არის! შეგიძლია, მშვიდად იძინო და არ იდარდო, რაც მთავარია - ეს ხომ შენი შვილი არ არის!
რა განსხვავებულიც უნდა იყოს ძალადობის ეს შემთხვევები, მათ ყოველთვის აერთიანებს ერთი რამ: ბოღმა - გრძნობა, რომელიც ძალას მატებს მათ, ვინც სოციალურ სიმყიფეს გრძნობს.
უპრეცედენტოდ უღრუბლო ლურჯ ცაზე მხოლოდ მზე ჩანდა, დებილური ყვითელი ნათურასავით გამოკიდებული.
იმის ნაცვლად, რომ დაგიმიზნო, არ გინდა, ყველაფერი დაგავიწყო?!.. ერთ ჯერზე, რამდენ ტყვიას ისვრი? მათხოვე თოფი, მე აგიხსნი...
ჩვენ უფრო მეტად უნდა ვეხმარებოდეთ მათ, ვინც სამსახურს კარგავს გლობალიზაციისა თუ ტექნოლოგიური პროგრესის გამო. მთავრობამ სამომავლო სტრუქტურული ცვლილებების ერთგვარი მონახაზი უნდა შექმნას.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: