გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
გმირთა მოედნიდან ამოგლეჯილი სიტყვები, გმირები, დრო, გამოსახულება, ერთ ამბად, ერთ ნაკადად იქცა. არაცნობიერის ნაკადად, რომელიც ამ ფურცლებზე დაილექა
რატომ ცხოვრობენ ადამიანები საავადმყოფოებსა და საჯარო სკოლებში? ვისთვის ვაშენებთ სკვერში სასტუმროებს და ტროტუარებზე კაფეებს? ვის არ ემსახურება მეტრო?
გმირების მონუმენტის გარშემო მანქანები დღისით მხოლოდ საცობში და ღამით სექსმუშაკებთან გასაუბრებისთვის ჩერდებიან. სხვა მხრივ აქ სულ მოძრაობაა
კლასიკურ ფასიანლიფტიან სახლში აღმოვჩნდი 3 კვირით და ამ დროის განმავლობაში არაერთი სტუმარი ვაიძულე ფული გადაეხადა ჩემთან ამოსვლაში
...რატომ არ ავყვეთ იმ სიმღერას, რატომ არა ვთქვათ, რომ ვითვლით წამებს.
როცა ვამბობთ, რომ არ დავთმობთ ღამეს, ვგულისხმობთ იმასაც, რომ გვინდა ქალაქი, რომელიც გენდერულად მგრძნობიარეა.
ყველგან ვგრძნობ მათ გამალებულ ფეთქვას: თავში, მუხლებში, მუცელში, მკლავებში, ზურგში. შეიძლება, გაგიჟდე!
შენზეა დამოკიდებული, იპოვნი თუ არა სახლს.
წერის დროს არ მოწევა არის ყველაზე ძნელი.
იაპონურში ზმნას მხოლოდ ორი დრო აქვს: წარსული და არა - წარსული. ქართულად შეიძლება სხვანაირადაა, ინგლისურად past და non - past.
ფეხით ბევრი ვიარე. მიზნის და მიმართულების და დანიშნულების გარეშე. ისე, როგორიც ეს ტექსტია.
„ინდიგოს“ ინტერაქტიული მულტიმედიური პროექტი ერთწლიან კვლევას ეყრდნობა და მერიის გაცემულ ნებართვებს აანალიზებს, რამაც ქალაქის იერსახე და მისი ყოველდღიურობა შეუქცევადად შეცვალა.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: