გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
უცხოპლანეტელები ვართ, ზოგჯერ ასე მგონია. თითქოს, ამ ქვეყანას არ ვეკუთვნით. ხან შეჭრილებს გვეძახიან, ხან უსახლკაროებს, მაგრამ რატომ ვართ ასე?
რა პერსპექტივებსა და შესაძლებლობებს ხედავენ საქართველოში თბილისის სხვადასხვა უბანში მცხოვრები ახალგაზრდები?
მაიორი. რაღაცასთან ბრძოლის განყოფილების უფროსი.
რუსთავში შვიდი წლის წინ ჩამოვედი. მაინტერესებდა, როგორ ცხოვრობს ხალხი კომუნიზმში აშენებულ ბეტონის ბლოკებში დღეს.
რამდენჯერმე აღმოვაჩინე საქართველოს პარლამენტის მიმდებარე ტერიტორია თავიდან, როგორც ძილის რეპრეზენტაციული სივრცე
გაჭედილი საბჭოთა ლიფტი სიმბოლოა, რომელიც ყველაზე თვალსაჩინოდ გამოხატავს სოციალიზმიდან საბაზრო ეკონომიკაზე გადასვლის პროცესს.
საბჭოთა კავშირის ქალაქების დიდი ფრაგმენტები ბეტონის ჯუნგლებად აქცია, რომელთა ჰომოგენურობა და დაბალი ხარისხი მალევე იქცა კრიტიკისა და ირონიის საგნად
რაც მთავარი იყო, ქუთაისიდან წამოვედი. ვიხრჩობოდი იქ. ვცხოვრობდით ათნი.
ჯერ ბიძასთან ვცხოვრობდი, თბილისში რო ჩამოვედი, მერე ბავშვი შეეძინათ და დეიდაჩემთან გადავედი.
რუმმეითი არასოდეს მყოლია. თავიდან მარტო და მერე სულ პარტნიორთან ერთად ვიყავი. წინდებივით ვიცვლიდით სახლებს.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: