გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
მთელი ღამე დაგვადუღეს ოსებმა, არ დაგვინდეს. წინა ხაზზე ვიყავი. ერთი ავტომატით.
მეფე ცდილობდა, რუსეთის ყურამდე არ მისულიყო მისი მცდელობები, ეპოვა ახალი უცხოელი პარტნიორები ქვეყნისთვის სასარგებლო გეგმების დასაწყობად.
ცხედარი მდინარემ გამორიყაო, მილიციიდან და პროკურატურიდან წავიდნენ სანახავადო.
დაბრუნების იმედი მქონდა, მაგრამ ვინ დაგაბრუნებს. ჩემი სახლი აღარაა ცოცხალი.
მაგრამ მაინც ვერ გავიგე, რისთვის უნდოდათ ეგ ომი.
დაწყევლილი საქმეა მიწაზე ჩხუბი. იმიტო რო ჩვენი ბოლო მაინც ეგ არის, ორ მეტრზე მეტს მაინც არ გაგვატანენ.
ღმერთმა ყველა დაიფაროს იმისაგან, რა ტკივილიც მე განვიცადე. გავიქეცი. მთელი ოსობა იდგა და ვედროებს ავსებდა.
ჩვენი სახლი ჯერ გაძარცვეს, მერე დაწვეს. სამშვიდობოები რომ შემოვიდნენ, მერეღა ვნახეთ.
6 აგვისტოს მახსოვს კაფე „ფარნიში“ ვისხედით, ქალაქის ცენტრში. ვინ იფიქრებდა კაფეს ორ დღეში ციდან ბომბი რომ დაეცემოდა.
მე საბჭოთა კავშირის დაშლის წინააღმდეგი ვიყავი. საშიში იყო. ის, რაც 1920 წელს მოხდა, ჯერ კიდევ ახსოვდა ხალხს.
დალევ ყავას?
გამოსამშვიდობებელი გასროლის დროს, მეორე მხრიდან მოგვესმა ხმა - საქართველოდანაც ჩვენთან ერთად ისროდა ვიღაც.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: