გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
სახლებში უცვივდებოდნენ. ზოგი გაიტაცეს. რეებს არ უკეთებდნენ.
ადამონ ნიხასის შეკრებებით დაიწყო ჩემთვის ყველაფერი.
მე სოფელი ოტრევიდან ვარ. 90-იანების დასაწყისში უკვე ცხინვალში ვცხოვრობდი.
ბავშვობა სულ ომში და ფრონტში გავიარეთ.
სახლი აღარაა, კარი აღარაა, შვილი მყავს მკვდარი და საფლავია იქ მარტო. ისიც არ ვიცი საფლავიც არის თუ არა.
მთელი ღამე დაგვადუღეს ოსებმა, არ დაგვინდეს. წინა ხაზზე ვიყავი. ერთი ავტომატით.
მეფე ცდილობდა, რუსეთის ყურამდე არ მისულიყო მისი მცდელობები, ეპოვა ახალი უცხოელი პარტნიორები ქვეყნისთვის სასარგებლო გეგმების დასაწყობად.
ცხედარი მდინარემ გამორიყაო, მილიციიდან და პროკურატურიდან წავიდნენ სანახავადო.
დაბრუნების იმედი მქონდა, მაგრამ ვინ დაგაბრუნებს. ჩემი სახლი აღარაა ცოცხალი.
მაგრამ მაინც ვერ გავიგე, რისთვის უნდოდათ ეგ ომი.
დაწყევლილი საქმეა მიწაზე ჩხუბი. იმიტო რო ჩვენი ბოლო მაინც ეგ არის, ორ მეტრზე მეტს მაინც არ გაგვატანენ.
ღმერთმა ყველა დაიფაროს იმისაგან, რა ტკივილიც მე განვიცადე. გავიქეცი. მთელი ოსობა იდგა და ვედროებს ავსებდა.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: