ანეკდოტი შრომის მორალის დაცემის შესახებ | ჰაინრიხ ბიოლი

ევროპის სამხრეთ სანაპიროს ერთ ნავსადგურში, ღარიბულად ჩაცმული მეთევზე თავის ნავში წევს და თვლემს. კოხტად გამოწყობილი ტურისტი ახალ ფერად ფირს დებს ფოტოაპარატში და მის თვალწინ გადაშლილი იდილიური სურათის გადაღებას აპირებს – ლურჯი ცა, მწვანე ზღვა და თეთრარშიიანი მშვიდი ტალღები, შავი ნავი, მეთევზის წითელი ქუდი. ჩხაკ. კიდევ ერთხელ: ჩხუკ, და რადგან ღმერთი სამობითაა და სიფრთხილეს თავი არ სტკივა, მესამედაც: ჩხაკ. ფოტოაპარატის შემაწუხებელი, ლამის მტრული ჩხაკუნი ნავში მთვლემარეს აღვიძებს. მეთევზე ზანტად წამოიწევა, ხელის ფათურით ეძებს სიგარეტს; მაგრამ სანამ იპოვის, რასაც ეძებს, მონდომებული ტურისტი ცხვირთან მიუტანს კოლოფს და, მართალია, პირში არ ურჭობს, მაგრამ ხელში კი აჩეჩებს სიგარეტს; მეოთხედ გაისმის ჩხაკუნი, ამჯერად კვესისა. უცნობის ოდნავ გადაჭარბებული, ძნელად ასახსნელი თავაზიანობა, აშკარად იწვევს უხერხულ გაღიზიანებას, რომლის გაფანტვასაც ტურისტი – ფლობს რა იმ ქვეყნის ენას – საუბრით ცდილობს:

– დღეს ალბათ გაგიმართლათ, კარგად ითევზავეთ.

მეთევზე თავს უქნევს.

– ამბობენ, ამინდი მ