როცა შენი და სხვისი ომი ერთია | ბექა ქურხულის უკრაინული ჩანაწერები
არმაგედონი პოეტისთვის უეცრად დგება
ოქტაი ქაზუმოვის რეცენზია გიორგი ბუნდოვანის პოეტურ კრებულზე „კულტურის სანიტარი“
ტონი მორისონის „სულა“ | რეცენზია
სიკვდილი პერსონაჟია, რომელიც საზარელი სიჩუმით მოქმედებს და დროგამოშვებით საკუთარ შემზარაობას ამხელს.
ის, რაც არ (ვერ) დავივიწყეთ | ილია ჭანტურია
ძირს თვითმპყრობელობა, მაგრამ ანტაგონისტის გარეშე
„გემი დავლანდე“ კლასიკური, მოდერნული და პოსტმოდერნული ლიტერატურაა.
"ღმერთის დიაპაზონი" | რეცენზია
„ღმერთის დიაპაზონი“ სიფხიზლის, კომფორტის ზონიდან გამომყვანი პოეზიაა - ჩუმი, უხმაურო, ინტელექტუალური.
ივა ფეზუაშვილის შავი რომანი | „მასკარაფონე“
წესის აგება | ილია ჭანტურია
ერთი გადაფურცვლით | მებო ნუცუბიძე
ვის მიაქვს დაკარგული დროის დარდი მესაათესთან? | იაკი კაბე
ადრე ვხარობდი გაზაფხულის დღესასწაულით, ახლა კი ძლიერ მასევდიანებს.
