გახსენით მობილურ აპლიკაციაში
მე ვიყიდე, სახლი, რომელიც გავაქირავე, რომ ერთ დღეს, ოდესმე, ნამდვილად ჩემი, უფრო დიდი სახლი მქონდეს.
აქ არავის უნდა მხოლოდ შენი ოთახი, აქ შენი სამყარო სჭირდებათ, რეალური ურთიერთობა, რეალური შეხება, ხანდახან რეალური დისკომფორტიც, რომელიც ასე ჭირს გაჯეტიზირებულ მსოფლიოში.
ჩვენ ის ხალხი ვიყავით, ბიტლების მოსასმენად გადაკარგულ უბნებში, უცხო სახლებში რომ გვივლია. ჩვენ მოგვწონდა მაკარტები და ლენონები (21-ე საუკუნეში დაბადებულთა საყურადღებოდ: სათვალეები იყო ასეთი), და გვეცვა როლინგსტონები.
ფილმი, რომლის გადაღებასაც რეჟისორი 25 წელი ცდილობდა.
2016 წლის არტისტერიუმმა, ტრადიციულად მაგდა გურულისა და ილიკო ზაუტაშვილის კურატორობით, თბილისის არტსივრცეები ფილოსოფიური კონცეფციით - "მოკალი ბუდა" დატვირთა.
ჩვენ ყველანი პასუხისმგებლები ვართ, რაც სირიაში, ერაყში და საერთოდ, ახლო აღმოსავლეთში ხდება.
ქართული ოცნება არა, არც ამერიკული. მე მაქვს ნარკომანის ოცნება!
ცირა გვასალიას ფილმი „ოთახები“.
ერთი შეხედვით, ინტერიერი ისეთი რამეა, ნივთები მასში გარედან უნდა შემოიტანო, ნატა კი მეუბნება, რომ პირიქით არის – შენი შინაგანი სამყარო გამოგაქვს ინტერიერში.
თუკი ხელოვნება შესაძლებლობაა თვითგამოხატვის და თუკი ხელოვნებაში არსებობს არჩევანის სპექტრი, მაშინ შეიძლება ის იყოს თავისუფლებასთან შეხებაც.
სულ: შედეგი
შედეგი არ მოიძებნა, სცადეთ თავიდან
ელ.ფოსტა ან პაროლი არასწორია
გთხოვთ ჩაწეროთ დადასტურების კოდი, რომელიც გამოიგზავნა თქვენს ელ-პოსტის მისამართზე :
უკაცრავად დაფიქსირდა შეცდომა
კოდი გაიგზავნა წარმატებით. გთხოვთ შეამოწმოთ "სპამ" ფოლდერი.
დარჩენილი რაოდენობა: